Ik trouwde, werd de trotse moeder van drie kinderen en begon aan de studie Rechtswetenschappen. Via die studie kwam ik in het vluchtelingenwerk terecht, waarin ik asielzoekers begeleidde in hun juridische procedures. Dit werk bracht mij naar het middelbaar beroepsonderwijs waar ik docent Recht en Ethiek werd.
Via deze ervaring werd ik trainer, eerst van medezeggenschapsorganen en later in onderwijsorganisaties.
Ik was ambitieus en perfectionistisch, onzeker ook, erkenning moest van buiten mijzelf komen, dat had ik geleerd in de kerk. Dit patroon mondde uit in een burn-out. Dat was een keerpunt in mijn leven. Ik ontdekte dat ik een onafhankelijk mens kon zijn, die eigen beslissingen mocht nemen, niet gebaseerd op wat ik dacht dat anderen, God en de kerk, van mij verlangden.
Ik ging opleidingen doen om me te professionaliseren in het vak van trainer en coach. Met name de IAS International opleiding Working on the boudaries, en de opleiding Coachen tot de kern bij Weisfelt en partners zijn voor mij levensveranderend geweest. Ik kreeg meer zicht op wie ik ben, waar ik blij van word.
Dat heeft ertoe geleid dat ik afscheid moest nemen van mensen en systemen die beknellend voor mij waren, de kerk, mijn werkgevers, vrienden. Ook het contact met mijn familie werd afstandelijker en uiteindelijk ontkwam ik er niet aan dat ik ook mijn partner moest verlaten.
Al mijn inzichten, kennis en ervaringen hebben me gemaakt tot de vrouw die ik nu ben. Ik ben moeder, oma, ex-partner, dochter, zus, vriendin en collega. In al die rollen voel ik me meer en meer vrij om mezelf te laten zien en keuzes te maken.
Op de Veranda werk ik als coach/therapeut en begeleid ik mensen die, net als ik, met ups en downs door het leven gaan, wetend dat de downs nodig zijn om tot inzichten te komen en nieuwe wegen in te kunnen slaan.
Het is mijn verlangen om te leven in liefde en vrijheid, waarmee ik zonder oordelen mijn bijdrage aan de wereld wil en kan leveren. Ik ben op weg!